حکومت و حاکمان از نظر مولانا جلال الدین رومی در مثنوی

حکومت، سیاست و حاکمیت کلی از حقایق غیر قابل اجتناب زندگی بشری است انسان بالطبع هر زمان به نوعی با مسایل سیاسی و اجتماعی درگیری می باشد و طبیعاتا سیاسی است و بدون اجتماع و سیاست نمی تواند زندگی کند و او نه تنها در عزلت به سعادت و کمال نمی رسد بلکه در خارج از اجتماع سیاسی نمی تواند زنده بماند مثنوی شریف مولانا جلال الدین در حقیقت یک کتاب حکمت و فلسفه و اخلاق و ذوق و حال و تربیت و علوم اجتماعی است و در برگیرنده بسیاری از معارف بشری و زندگی فردی و اجتماعی است واین مقاله به بررسی حکومت و حاکمیت از دیدگاه مولوی در مثنوی معنوی توجه کرده است و نظر مولانا را در مورد حکومت و نحو هی کشورداری و ویژگی های حاکمان صالح و حکومتهای نامطلوب را بررسی می کند و اندیشه او را در مورد رابطه حکومت و مردم بیان می دارد می توان با مطغالعه ی دقیق و بررسی اندیشه های جامعه شناسانه ی این عارف بزرگ درباره حکومت سیاست و حکومت داری گامی در مسیر تکامل جوامع بشری برداشت.

کلیدواژه ها:

حکومت ، مردم ، اجتماع ، مولوی