ساماندهی بافت فرسوده بر اساس نظام های برنامه ریزی نمونه موردی : محله عودلاجان

شهر ها درگذر زمان با مشکلات عدیده ای روبرو بوده اند که یکی از آنها معزل بافت فرسوده ونوع دیدگاه و نگرش به آن تحت عنوان بلا می باشد که در تمام شهرهایی که دارای قدمت می باشند به وضوح به چشم می خورد . بسیاری از شهرهای کشور ما با پدیده فرسایش بافتهایشهری مواجه اند. نمود عینی این فرسایش افت سطح زندگی اجتماعی در این بافت هاست. عوارض فرسایش به صورت نیمه متروک و کامل متروک شدن بناها، مساکن نامناسب و نابهنجار ونزول کیفیت های اجتماعی اقتصادی پدیدار می شود. - در پی تغییر نیاز به خدمات گوناگون و نیازهای حاصل از تحولات در طی زمان از جمله نیاز به -زیرساخت های حمل و نقل، دسترسی به تأسیسات و تسهیلات و نظایر اینها برای زندگی بافت های کهن و قدیمی شهری به دلیل هماهنگ نشدن با شرایط جدید، دچار چنین روندی می شوند.جلوگیری از گسترش این بافتها و از بین بردن معضلات در آنها ضرورتی شناخته شده و گریزناپذیر است. پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده ، روش انجام آن تحلیلی توصیفی می باشد و ابزار جمع آوری ، سازمان مسکن شهرسازی و مطالعات میدانی می باشد ، هدف از انجام این پژوهش ساماندهی بافت فرسوده محله عودلاجان ، بر اساس نظام های برنامه ریزی و تآثیر آن بر زندگی مردم میباشد، در این راستا جهت تحلیل از تکنیک SOWT استفاده شده است . نتایج بررسی حاکی ازآن است که در عصرکنونی توجه به بافت فرسوده و جلوگیری از گسترش آن به عنوان امری ضروری شناخته شده و باید در دستورکار مسئولان شهری قرار گیرد .

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، مسکن نامناسب ، نزول کیفیت