بررسی تاریخچه بلند مرتبه سازی در جهان و ایران مورد شناسی : آسیب شناسی ساختمانهای بلند مرتبه در ایران

یکی از پدیده هایی که شهرهای امروز جهان و بویژه شهرهای بزرگ با ان رودررویند بلند مرتبه سازی است. بلند مرتبه سازی در جهان پدیده ای است که از اواخر قرن 11 و اوایل قرن 22 چهره خود را به ثبت رسانده است . بلند مرتبه سازیدر ابتدا برای جوابگویی بشر به کمبود فضا و اقتدار قدرتها برای به رخ کشیدن قدرت های اقتصادی خودشان بود.ایده ی بلند مرتبه سازی نخست به منظور بهره داری از زمین های مرکز شهر و در پی توجه به اقتصاد شهر مطرح گردید. زیرا از سویی گرایش به تراکم و تمرکز واحدهای اقتصادی تقاضا برای زمین در مرکز شهر را بشدت افزایش داده بودو از سوییدیگر عرضه زمین در این منطقه شهر محدود بود.در نتیجه افزایش تراکم ساختمانی به عنوان راه حلی برای افزایش سطح زیر بنای مورد بهره برداری ارائه شد. استفاده فراگیر ازاین روش،بتدریج افزون بر کاربری های اقتصادی مانند کاربری هایصنعتی ، اداری و تجاری دامنگیر کاربری های مسکونی نیز گشت و به مناطق پیرامونی شهر نیز گسترش یافت، ، این راه حل دارای تبعات و آثار منفی نیز بوده و مشکلات نوینی را برای شهروندان پدید آوردکه از آن جمله می توان به افزایش ازدحام و تراکم ، افزایش آلودگی های زیست محیطی ، افزایش میزان محصوریت ، ملال آور شدن فضا ،کاهش دسترسیشهروندان به هوای آزاد و نور خورشید و افزایش مزاحمتهای شهری اشاره کرد.در این مقاله سعی بر ان است تا با معرفی سابقه بلند مرتبه سازی در جهان ،روند بلند مرتبه سازی در ایران بررسی گردد.

کلیدواژه ها:

بلند مرتبه سازی ، قدرت های اقتصادی ، ازدحام ، تراکم ، آلودگی زیست محیطی