نقش هنر و خلاقیت در فرهنگ ومعماری اسلامی با نگرشی بر توسعه پایدار

انسان ها در دوره های مختلف تاریخی با ساخت فضاهایی در شهر ، به دنبال برآورده کردن نیاز فطری خودشان، که ایجاد و برقراری ارتباط فرهنگی و اجتماعی با دیگران در سطح اجتماع بوده ،هستند، که با ایجادچنین فضاهایی که هم از نظر اجتماعی فعال بوده و هم امکان ارتباط مستقیم و رودرو را فراهم می کرد و هویت اجتماعی را انعکاس میداد ،این نیاز درونی و فطری که گرایش به محیط های اجتماعی فرهنگی وارتباطات اجتماعی را داشت ، پاسخ دهند. تا قبل از پیدایش معماری مدرن، هر تمدن یا ملتی، معماری خاصی را ارائه داده است, اما تحولات و دگرگونیهایی که امروزه در معنا و مفهوم معماری رخ داده، تابعی از سیرتحولات فکری تمدن معاصر است که با علم تجربه گرا و تفکر راسیونالیست مدرن رایج، جنبهی معنوی و روحانی حیات انسان و اصولاً وجه معنوی عالم وجود را انکار میکند. معماری پایدار شامل الگوهای از پیش تعیین شده ومشخصی نمی باشد که بتوان آن را تکرار کرد؛ بلکه معماری پویاست و باید با ویژگیهای اقلیمی ،فرهنگی وطبیعت هر منطقه هماهنگ و سازگار باشد و آنچه معماری بومی کشورمان را ماندگار و کم نظیر کرده است توجه به همین خصوصیات است

کلیدواژه ها:

هنر ، خلاقیت ، معماری اسلامی ، فرهنگ ، توسعه پایدار