شناسایی عوامل موثر بر بازتوسعه اراضی قهوه ای در افق ایران 1404(نمونه موردی: کارخانه قند آبکوه شهر مشهد)

در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران به دلیل عدم وجود سیستم یکپارچه مدیریت شهری و علایق متفاوتی که هر کدام از مشارکت کنندگان از جمله صاحبان زمین، ذینفعان بخش عمومی و خصوصی و سایر گروه های ذینفع در برنامه ریزی اراضی قهوه ای شهری دارند، بازتوسعه این اراضی را در هاله ای از ابهام قرار داده است و عدم قطعیت های کشورهای در حال توسعه را در تعریف الگوی بازتوسعه اراضی قهوه ای بالا برده است؛ بگونه ای که برنامه ریزی سنتی در مورد این اراضی قادر به پاسخگویی نیست و باید از روش آینده پژوهی مانند سناریونویسی در جهت پیش بینی آینده و تبیین جایگزین های ممکن در شرایط متفاوت استفاده کرد. هدف اصلی این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر بازتوسعه اراضی قهوه ای شهر مشهد با تاکید بر کارخانه قند آبکوه و بررسی سناریوهای محتمل در بازتوسعه این اراضی در افق ایران 1404 است. روش به کارگرفته شده توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر اسناد کتابخانه ای و روش های ترکیبی است، نتایج تحقیق از تحلیل 56 پرسشنامه محقق ساخت از جامعه متخصصین و کارشناسان مدیریت شهری در نرم افزار SPSSو سناریونویسی ویزارد نشان داد که 4 عامل پنهان در زمینه بازتوسعه اراضی قهوه ای نقش اساسی دارندکه به ترتیب عبارتند از: نشانه گرهای محیط اقتصادی، منشورهای زیست محیطی، سیاست گذاری های کلان و خرد مدیریتی و زیر ساخت های حقوقی است. نتایج حاصل از رگرسیون گام به گام نشان داد که عامل نشانه گرهای محیط اقتصادی بیشترین نقش را در باز توسعه اراضی قهوه ای شهر مشهد در افق ایران 1404 ایفا می کنند. نتایج حاصل از سناریونویسی ویزارد که با استناد به روش های مصاحبه و تکمیل پرسشنامه انجام شد نیز نشان داد که حالت های محتمل از بازی 4 عامل کلیدی در روند بازتوسعه اراضی قهوه ای منجر به خلق سه سناریوی اصلی شده اند.، که این سه سناریو در الگوی 6 مرحله ای شوارتز مورد تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

اراضی قهوه ای ، بازتوسعه ، سناریوهای جایگزین ، کارخانه قند آبکوه ، ایران 1404