بررسی رابطه بین امید به زندگی و سلامت عمومی با اضطراب مرگ بر بیماران مبتلا به ایدزدر شهر تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین امید به زندگی و سلامت عمومی با اضطراب مرگ در بیماران مبتلا به ایدز در شهر تهرانانجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه بیماران مبتلا به ایدز شهر تهران که در تراز سنی 18-45سال قرار داشتند تشکیلمی دهد. نمونه این پژوهش شامل 100نفر ( 90نفر مرد و 10نفر زن ) می باشد که در فاصله زمانی تیر تا مهر ماه 1390برای درمانو مشاوره به بیمارستان امام خمینی تهران مراجعه کردند و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند ابزار پژوهش شاملپرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر ( 1370)با ضریب پایایی بازآزمایی مقیاس 0/83و روایی همزمان آن بر اساس همبستگی با مقیاساضطراب آشکار 0/27و با مقیاس افسردگی 0/40گزارش شده است. امید به زندگی حلاجیان ( 1389)ضریب پایایی کل اینپرسشنامه برابر با %07است و حلاجیان (1389 )اعتبار این شاخص را از طریق محاسبه آلفای کرونباخ به ترتیب برای کل نمونه،آزمودنی های دختر و آزمودنی های پسر ( %89،%94،%92)به دست آورد. سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر (1979 )می باشد. روشتحقیق از نوع همبستگی و روش آماری آن تحلیل رگرسیون و آزمون همبستگی پیرسون می باشد. نتایج این پژوهش نشان داد کهاضطراب مرگ همبستگی معنی دار با امید به زندگی و سلامت عمومی دارد. به بیان دیگر اضطراب مرگ با امید به زندگی و سلامتعمومی ارتباط دارد

کلیدواژه ها:

اضطراب مرگ ، امید به زندگی ، سلامت عمومی