مقایسه نقش آموزش و بهداشت بررشد اقتصادی درمنتخبی از کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته بااستفاده از روش Panel Vector Auto Regressive خودرگرسیون برداری پنل

این پژوهش با هدف بررسی نقش آموزش و بهداشت بررشد اقتصادی منتخبی از کشورهای درحال توسعه وتوسعه یافته طی سال های ۲۰۰۲-۲۰۱۴ انجام شده است. نتایج تخمین مدل حاکی از اثرگذاری شاخص های آموزش و بهداشت بر رشد اقتصادی در کشورهای در حال توسعه و توسعهیافته می باشد. همان طور که از نتایج تخمین مدل مشخص است، افزایش در نرخ مرگ و میر کودکان بر سرانه تولید ناخالص داخلی یا به صورت کلی تر، افزایش در رشد اقتصادی اثر منفی و معناداری دارد. بهبود در بقاء و سلامت کودکان خردسال ممکن است مشوقهایی برای کاهش باروری فراهم کند و در نتیجه ممکن است به افزایش مشارکت نیروی کار بیانجامد. متغیر صادرات دارای رابطه مثبتی با رشد اقتصادی می باشد. بنابراین با افزایش صادرات، در مورد صنایع دارای محصولات صادراتی، با گسترش بازار برای آن ها امکان افزایش تولیدات فراهم میگردد که رشد اقتصادیکشورها راافزایش میدهد و همچنین مشخص است افزایش سال های تحصیل در مقطع متوسطه اثر منفی بر رشد اقتصادی دارد. نتایج تخمین مدل برای کشورهای درحال توسعه حاکی از اثرگذاری منفی نرخ مرگ و میر بر رشد اقتصادی می باشد، در حالی که شاخص آموزش برای کشورهای در حال توسعه اثر منفی و مقدار عددی ۱.۶۵ می باشد. بنابراین در کشورهای در حال توسعه ضریب شاخص آموزش نسبت به بهداشت بزرگتر ولی با علامت منفی بوده است. شاخصهای صادرات و واردات در کشورهای در حال توسعه مقدار کمی را به خود اختصاص داده اند به گونه ای که ضریب صادرات و واردات در کشورهای در حال توسعه به ترتیب برابر با ۰.۲۷ و ۰.۰۰۶ است. همان گونه که ملاحظه می شود شاخص صادرات بر رشد اقتصادی در کشورهای در حال توسعه اثرگذاری بیشتری نسبت به شاخص واردات دارد. همچنین ضریب شاخص تشکیل سرمایه ناخالص در کشورهای در حال توسعه ۰.۱۸ میباشد. همچنین نتایج حاصله در کشورهای توسعهیافته نشان از روند مشابهی ولی با تأثیرگذاری بالاتر نسبت به کشورهای توسعهیافته میباشد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، بهداشت ، رشد اقتصادی ، کشورهای در حال توسعه