کاربرد داده های سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی دراستخراج نقشه های کاربری اراضی(مطالعه موردی : منطقه حفاظت شده جاجرود )

امروزه سنجش از دور به عنوان جدیدترین ابزار مطالعه پوشش و کاربری اراضی شناخته شده است. تصاویر ماهواره ای به جهت تنوع اشکالی، رقومی بودن و امکان پردازش در تهیه نقشه های کاربری اراضی از اهمیت بالایی برخوردارند. روش های سنتی برای بررسی کاربری و پوشش اراضی مانند نقشه برداری زمینی عموما وقت گیر و پرهزینه هستند. در حالیکه استفاده از فن آوری های سنجش از دور و به کارگیری داده های ماهواره ای اغلب موجب کاهش هزینه ها، صرفه جویی در وقت، افزایش دقت و سرعت می گردد. در تحقیقی حاضر نیز که با هدف استخراج کاربری های منطقه حفاظت شده جاجرود صورت گرفته از تصاویر ماهواره ی IRS سال ۲۰۰۷ استفاده شده است. برای انجام این تحقیق در مرحله پیش پردازش، تصحیحات هندسی و توپوگرافی بر روی تصاویر اعمال شده است. در مرحله پردازش با انجام طبقه بندی نظارت نشده و نظارت شده با الگوریتم حداکثر احتمالی، نقشه کاربری اراضی منطقه با دقت کلی ۹۱ درصد تهیه شد. بر اساس این نقشه، ۵ طبقه کاربری اراضی در منطقه حفاظت شده جاجرود شناسایی شد. طبقه بایر و مرتع بیشترین وسعت و طبقه پهنه های آبی کمترین مساحت را در منطقه دارند. با توجه به نتایج این تحقیق مبنی بر قابلیت تصاویر ماهواره ی IRS در تفکیک کاربری های عمده اراضی منطقه حفاظت شده جاجرود، می توان چنین نتیجه گیری نمود که تصاویر ماهواره ای می توانند به عنوان منبعی برای تهیه نقشه کاربری اراضی عمده در مناطق مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، سنجش از دور ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، طبقه بندی حداکثر احتمالی ، منطقه حفاظت شده جاجرود