پهنه بندی سیمای سرزمین براساس سنجه های الگوهای مکانی

افزایش شهرنشینی و بهره برداری از منابع طبیعی تاثیر گوناگونی بر ساختار، فعالیت ها و پویایی سیستم های در یک مقیاس وسیع داشته است. هدف از این مطالعه، پهنه بندی سرزمین با استفاده از تکنیک نقشه سازی سنجه های سیمای سرزمین به روش شبکه های شش ضلعی است. از تصویر ماهوارهای به همراه روش طبقهبندی نظارت شده، نقشه پوشش اراضی در پنج کلاس کشاورزی، انسان ساخت، بایر، توسعه نیافته و آب های سطحی فراهم گردید. سنجه های درصد پوشش اراضی ( PLAND)، نمایه بزرگترین اندازه لکه ( LPI ) و تنوع شانون ( SHDI ) در شبکه های شش ضلعی محاسبه و در نهایت وضعیت بوم شناختی منطقه از رویهم گذاری نقشه های حاصل در پنج کلاس حاصل شد. نتایج پهنه بندی منطقه مورد مطالعه نشان می دهد که حدود28/7 درصد منطقه از نظر وضعیت بوم شناختی نامناسب و بسیار نامناسب می باشد. در داخل این شش ضلعی ها زمین های کشاورزی تغییر کرده و با توسعه شهر و روند شهرنشینی کاربری های انسان ساخت در مناطق بدون کاربری نفوذ کرده است

کلیدواژه ها:

پهنه بندی سیمای سرزمین ، سنجه های سیمای سرزمین ، شبکه شش ضلعی ، الگوهای مکانی