بررسی میزان آگاهی معلمان شهرستان فارسان از مهارتهای ICDL و رابطه آن با بهبود کیفیت یاددهی-یادگیری در مدارس

طی سالهای اخیر توجه بسیار به بهرهگیری از تکنولوژیهای نوین در کلاس درس شده است. تغییرات سریع تکنولوژی در فرایند یاددهی - یادگیری موجب تحولات وسیع شده و هدف آن بهبود کیفیت آموزشی در مدارس بوده است، تکنولوژیهای جدید با فراهم آوردن فرصتهای مناسب در جهت استعدادها و علایق شخصی دانش آموزان به بهبود نظام آموزشی مدارس کمکشایانی می کنند (بایلر و ریتچی، 2002). هدف کلی مقاله پژوهش حاضر بررسی میزان آگاهی از مهارتهای ICDL معلمان شهرستان فارسان و رابطه آن با بهبود کیفیت یاددهی و یادگیری در مدارس میباشد. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی بوده که اعضای جامعه آماری 1018 نفری آموزگاران شهرستان فارسان به روش نمونه گیری تصادفی مناسب با حجم نمونه آماری 220 نفرانتخاب گردید پرسشنامه محقق ساخته با محوریت سواد رایانهای و بهبود کیفیت آموزشی با ضریب آلفای کرونباخ 95 درصد جهت تکمیل در اختیار آنان قرار گرفت. در بررسی یافته ها از نرم افزار spss استفاده شده و جهت تحلیل دادههای آماری، از آزمونهای آماری ضریب همبستگی پیرسون آزمون T مستقل استفاده شده است. نتایج حاصل رابطه بین میزان آگاهی از مهارتهای icdl و بهبود کیفیت یاددهی یادگیری در مدارس در سطح 0/1 برابر با 90 درصد بوده و این رابطه با فرایند یاددهی-یادگیری با 85 درصد و با فرایند سنجش و ارزشیابی ۶۶ درصد و با بهبود بخشی به فرآیند طراحی آموزشی 89 درصد و با بهبود بخشی به طراحی تکالیف هوشمند آموزشی 85 درصد و با افزایش انگیزش در دانش آموزان ۶۶ درصد بوده است که نتایج در سطح 0/10 و از لحاظ آماری رابطه معناداری آنها را تأیید مینمایند. اما نتایج حاصله در مورد رابطه سواد رایانهای و بهبود کیفیت آموزشی بر اساس شاخصهایجمعیت شناختی در جنسیت و محل سکونت تایید نگردید

کلیدواژه ها:

سواد رایانهای ، آموزگاران ، مدارس هوشمند ، کیفیت آموزش ، فناوری اطلاعات و ارتباطات