کمی سازی تجمع و توزیع نیتروژن در نخود

در خصوص تجمع نیتروژن و توزیع آن در برگ‌ها، ساقه‌ها و دانه‌های نخود (Cicer arietinum L.) در شرایط مختلف رشد و نمو اطلاعات کمی در دست می‌باشد. این اطلاعات از موارد ضروری و مهم برای ایجاد مدل‌های شبیه سازی رشد و نمو و همچنین برای ارزیابی میزان مشارکت نخود در ایجاد تعادل در نیتروژن سیستم‌های زراعی به شمار می‌آید. بر همین اساس، با استفاده از 4 آزمایش مزرعه‌ای و سنجش مقدار نیتروژن در 1325 نمونه گیاهی (به روش کجلدال) این فرایندها ارزیابی شد. معادله y = 3.54x –0.22 توانست ارتباط درصد نیتروژن کل (y ) با بیوماس ((x ‌را به خوبی نشان بدهد. دامنه تجمع نیتروژن کل 9 تا 30 گرم بر متر مربع بود. در طول دوره رشد و نمو گیاه، ارتباط نزدیکی بین تجمع نیتروژن و افزایش بیوماس وجود داشت. در مرحله اوایل رشد که بیوماس کمتر از 218 گرم بر متر مربع بود، کارآیی تجمع نیتروژن (تجمع نیتروژن نسبت به افزایش (تجمع) بیوماس) 0/033گرم بر گرم بدست آمد. در مراحل بعدی که بیوماس بیشتر از 218 گرم بر متر مربع شد، این مقدار به 0/0176 گرم بر گرم تنزل یافت. در مرحله رشد رویشی، 58% نیتروژن به برگ‌ها و 42% باقیمانده به ساقه‌ها تعلق داشت. بسته به شرایط رشد و نمو، 37 تا 72% نیتروژن برگ و 12 تا 56% نیتروژن ساقه به دانه‌ها انتقال داده شد. پارامترها و توابع بدست آمده در این مطالعه می‌تواند در برای شبیه سازی تجمع و توزیع نیتروژن در مدل‌های نخود مورد استفاده واقع شود.

کلیدواژه ها:

نخود ، غلظت نیتروژن ، تجمع نیتروژن ، بیوماس ، مدل