مطالعه رابطه بین ضخامت دیوار برشی فولادی و رفتار، اتلاف انرژی و شکل پذیری آن

ایده استفاده از دیوار برشی فولادی، به عنوان یک سیستم مقاوم در برابر بار جانبی در طراحی و تقویت ساختمان ها ، بیش از سه دهه است که مورد توجه پژوهشگران و طراحان قرار گرفته است. استفاده از سیستم دیوارهای برشی فولادی در ساخت، مقاوم سازی و تقویت ساختمان ها به دلیل مزایایی همچون هزینه ساخت کم، نصب سریع، پتانسیل جذب انرژی بالا و رفتار خوب آن به سرعت رو به گسترش می باشد. از مزایای این سیستم شکل پذیری و جذب انرژی بالا، سختی برشی بالا در مقایسه با سایر سیستم های مقاوم جانبی، رفتار مناسب در برابر کمانش و پس کمانش را می توان نام برد. دیوارهای برشی فولادی به دو صورت سخت شده و سخت نشده به کار می روند. در نوع سخت شده از کمانش قبل از جاری شدن جلوگیری می شود. در حالی که در نوع دیگر، کمانش به سرعت روی می دهد، به طوری که می توان از ظرفیت دیوار قبل از کمانش صرف نظر نمود. در این پژوهش به بررسی رابطه بین ضخامت، رفتار دیوار برشی فولادی، اتلاف انرژی و شکل پذیری پرداخته شده است. از بررسی پژوهش های محققین مشخص گردید که افزایش ضخامت ورق باعث افزایش قابلیت جذب و اتلاف انرژی، افزایش مقاومت نهائی و کاهش افت مقاومت می گردد. همچنین مقدار ضریب رفتار، ضریب شکل پذیری و مقدار انرژی میرا شده در دیوارهای برشی فولادی با سخت کننده بیشتر از دیوارهای برشی فولادی بدون سخت کننده می باشد و همچنین وجود سخت کننده ها باعث کاهش جابجایی جانبی دیوار شده و ظرفیت اتلاف انرژی سیستم نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

دیوار برشی فولادی ، شکل پذیری ، اتلاف انرژی