تجلی هنر قدسی در معماری مساجد صفوی؛ با نگاهی بر مسجد شیخ لطف الله

هنر قدسی رهیافتی باطنی از تجلی‏گاه عالم روحانی است که در قالب ساحتی بصری تجلی می‏یابد. همچنین در تلاش است با بیان‏های رمزآلود و عرفانی خود را در عالم مادی به نمایش گذاشته، که آدمیان برای دستیابی به وصال حق تعالی اتیام ببخشد. بنابراین مسجد برترین تجلی گاه مقدسات و خواستگاه کمالات تاب الهی است که در ساختار فیزیکی متبلور شده است. از این رو این پژوهش بر آن است تا با بررسی هنر قدسی در معماری مساجد صفوی و مسجد شیخ ‏لطف‏الله، به تفکرات حاکم بر این مسجد و تاثیر این هنر بر معماری آن بپردازد. به منظور انجام این مهم، از روش های تحقیق توصیفی _ تحلیلی و با مطالعه منابع کتابخانه‏ای و میدانی اطلاعات گردآوری شده، بررسی و تحلیل گردیده است. نتیجه پژوهش نشان می دهد، اصول زیبایی شناسی ویژه و مدونی جهت آرایش عناصر تصویری در سطح اثر به کار رفته است و ارزش محتوایی نور، رنگ، تزئینات، فرم، کاشی کاری‏ها و ... در هنر قدسی به مراتب بیشتر از ارزش بصری قابل درک می‏باشد و برای درک مخاطبان از فضاهای باشکوه و رمزآلود برای رسیدن به یگانگی بهره بهرده است.

کلیدواژه ها:

هنر قدسی ، عصر صفوی ، نمادهای مسجد ، مسجد شیخ لطف‏الله