استفاده از نانوذرات مغناطیسی آهن جهت حذف یون فلزی کادمیوم از فاضلاب

آلایندگی توسط فلزات سنگین نظیر روی، سرب، منگنز، مس، نیکل و کادمیوم به مراتب از آلایندگی مواد آلی و نظیر آنها مخرب تر است. چرا که فلزات سنگین تجزیه و تخریب نمی شوند و ترکیبات پایدار در محیط تشکیل می دهند. بنابراین برای بهداشت و حفظ سلامتی و محیط زیست، حذف اینگونه فلزات از محلولهای آبی الزامی است. روشهای متعددی برای جداسازی فلزات سنگین از محلولهای آبی وجود دارد که از جمله آنها می توان به ترسیب شیمیایی، انعقاد و ته نشینی، انعقاد الکتریکی، فرایندهای تبادل یونی و جداسازی غشایی اشاره کرد. ولی روش دیگری که بیش از روشهای فوق کارگشا می باشد، فرایند جذب توسط نانوذرات اکسید فلزات می باشد. اکسید آهن، اکسید منگنز، اکسید آلومینیوم و اکسید تیتانیوم از جمله این جاذبها می باشند که از بین آنها اکسید آهن به دلیل اینکه در یک میدان مغناطیسی به راحتی از محلول بازیابی می شود، از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. برای تهیه نانوذرات اکسید آهن نیز از روش هم رسوبی استفاده می شود که روش نسبتا ساده ای می باشد. پارامترهای مؤثر در فرایند جذب فلزات سنگین توسط نانوذرات اکسیدهای فلزی زمان تماس، PH، مقدار جاذب و غلظت اولیه آلاینده می باشد.

کلیدواژه ها:

آلایندگی محلول های آبی ، فلزات سنگین ، کادمیوم ، نانوذرات ، اکسید آهن