بررسی معماری محیط در مجموعه های اقامتی- رفاهی و تاثیر آن بر گردشگری جامعه محور

از دیرباز لزوم وجود سیر و سیاحت در زندگی انسان به منظورهای مختلف باعث ایجاد مراکز و مجتمع های اقامتی در هر دوره ای با شکل ها و نام های گوناگون شده است. دنیای امروز، عصر تعاملات فرهنگی و اجتماعی بین کشورها است. از آنجا که صنعت گردشگری در کشور ما به صورت هدفمند مطرح نبوده و از لحاظ فرهنگی نیازمند به ساخت بستر مناسب است می توان با ایجاد مراکز اقامتی- رفاهی این صنعت را در اقصی نقاط ایران رواج داد. پیشرفت و توسعه فناوری و تخصصی تر شدن علوم مختلف همچون معماری در کنار مسائلی مربوط به محیط زیست از جمله عواملی هستند که بر تقویت صنعت توریسم تاثیر می گذارند. در دنیای امروز که پا به هزاره جدید گذاشته است، بی تردید صنعت گردشگری به صورت یکی از پایه های استوار سیستم جهانی در خواهد آمد. در حالی که عصر جدید از توریسم آغاز شده است و سیر تکاملی خود را می پیماید، تعداد زیادی از عوامل برون زا بر آن تاثیر خواهند گذاشت. ظهور اندیشه توسعه پایداردر دهه 60 میلادی به همراه پررنگ شدن نقش جوامع محلی با تاکید بر نگرش پایین به بالا ، تمامی زمینه های علمی و صنعتی در جهان را تحت تاثیر قرار داده است. در این بین گردشگری نیز از این تاثیر بی بهره نبوده و دچار تحولاتی شده که اکثرا بصورت شکل گیری انواع جدید گردشگری و تعریف اصول نوین در مدیریت گردشگری مطرح شده اند.

کلیدواژه ها:

معماری محیط ، مجموعه اقامتی- رفاهی ، توریسم ، گردشگری جامعه محور