منظر شهری فراکتال

سیستم های اکولوژی بخش عمده ای از طبیعت پیرامون ما را تشکیل می دهند که شناخت فرآیند ها و مکانیسم های حاکم و درک ماهیت روابط میان اجزای آنها می تواند رهیافت مناسبی از چگونگی ساز و کار سیستم های پیچیده فراهم آورد. سیمای شهر یا به عبارت دیگر منظر یکی از سیستم های اکولوژیک به شمار می رود که با توجه به ویژگی های خود قادر است در مقابله با تغییرات پارامتر های محیطی و اختلالات وارده به آن پاسخ مناسبی ارائه نماید و در نهایت زمینه ی مناسبی برای شناخت عملکرد سیستم های پیچیده و در سطحی بالاتر سیستم های زنده و رفتار های اجتماعی فراهم آورد.نظریه پیچیدگی در پی یافتن نظم پنهان در سیستم های پویاست. سیستم های پیچیده به هیچ وجه نامنظم و تصادفی نیستند و می توانند تابع یک جریان معین با یک فرمول ریاضی مشخص باشند. وجود فضاهای سبز یا به عبارتی منظر نه تنها در بهبود کیفیت زندگی ساکنین محلی و شکل کلی شهر ها مؤثر است بلکه به ترکیب فعالیت های اجتماعی با ارزش های زیبایی شناسی فیزیکی نیز کمک می کند و همچنین بر رفتار شهروندان هم تاثیر گذار است. با تکیه بر نظریه پیچیدگی و هندسه فراکتال میتوان بعد جدیدی در طراحی منظر شهری ایجاد کرد که فضای باز شهری را به فضایی برای هنر،مجسمه سازی،باغ سازی و به زمینه جدیدی برای فعالیت های فرهنگی تبدیل کرد و مکان های پویایی به وجود آورد که موجب ایجاد تجربیات پر معنایی شود و هر کدام از فضاهای ایجاد شده در منظر کارایی خاصی با توجه به طراحی منظر شهری فراکتال داشته باشد. در این مقاله ابتدا توضیحاتی در باب منظر شهری داده می شود و سپس هندسه فراکتال و کاربرد آن در شهرسازی شرح داده شده و در نهایت به چگونگی طراحی منظر شهری با استفاده از نظریه پیچیدگی و هندسه فراکتال پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

منظر ، منظر شهری ، نظریه پیچیدگی ، هندسه فراکتال