تأثیر معماری ایران بر آرامگاه سازی گورکانیان هند

هند سرزمینی در شرق جهان اسلام است، که محمل آثار معماری شاخص و بسیار زیبایی است. دوره ی گورکانیان به دلایل متعددی جزء دوره های طلایی معماری اسلامی هند است؛ زیرا از معدود حکومت هایی است که هر شش پادشاه آن بدون رکود و وقفه ای حامی معماری با عظمت بودند. معماری در این دوره علاوه بر حفظ عناصر بومی هند، تأثیرات بسیاری هم از سایر سرزمین های اسلامی به ویژه ایران گرفته است، و با تلفیق آن ها نوعی معماری هند و ایرانی به وجود آمده است. با توجه به ارتباط نزدیک بین ایران و هند از دوره پیش از اسلام و در سراسر دوره ی اسلامی به ویژه دوره گورکانیان، و تشابهاتی که در زمینه طرح پلان و تزیینات آرامگاه های دوره گورکانیان و بسیاری از بناهای دوره ایلخانی، تیموری و صفوی وجود دارد، به نظر می رسد که در آرامگاه سازی گورکانیان هند از سنت های معماری ایرانی استفاده شده است. هدف از این پژوهش بررسی معماری گورکانیان هند و تأثیر معماری ایران در آرامگاه سازی این دوره است. با توجه به عدم دسترسی به بناهای هند این پژوهش براساس مطالعات کتابخانه ای و با روش توصیفی_تحلیلی انجام شده است ، که در نهایت جمع بندی کلی از تأثیرات معماری ایران از جمله پلان هشت ضلعی، طرح چهارباغ و همچنین استفاده از مناره در چهارگوشه بنا، کاربرد طرح های گیاهی_ اسلیمی در آرامگاه های شاخص این دوره از جمله آرامگاه همایون، آرامگاه اکبر، تاج محل و چند آرامگاه دیگر ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

گورکانیان ، معماری ایران ، تأثیر ، آرامگاه های گورکانیان ، آرامگاه همایون ، تاج محل