ارزیابی ضرائب زیست اقلیمی موثر در آسایش انسان و طراحی معماری؛ نمونه موردی شهر سلماس

مطالعه تأثیر اقلیم بر خانه سازی و آسایش انسان نوآوری جدیدی نمیباشد و از لحاظ تاریخی به سده چهارم قبل از میلاد و احتمالاً خیلی قبل از آن بر میگردد .توجه به نیروهای طبیعی و زوال ناپذیری چون آفتاب، باد و بهبودبخشیدن به شرایط حرارتی فضاهای زیستی از دیرباز در کشور ما معمول بوده است. اقلیم معماری دانشی است که شیوه استفاده از عناصر اقلیمی در جهت طراحی اصولی ساختمان را امکان پذیر می سازد. از نظر کنترل فضاهایداخلی ساختمان، اولین گام در استفاده از انرژیهای طبیعی، هماهنگسازی ساختمان و به طور کلی محیط مسکونی با شرایط اقلیمی حاکم بر آن است. هدف از این پژوهش شناخت وضعیت اقلیمی شهر سلماس و پتانسیل های آن دررابطه با معماری می باشد. برای دستیابی به اهداف تحقیق حاضر از دوره آماری 11 ساله ایستگاه سینوپتیک شهرسلماس به روش همبستگی بهره گرفته شده، مساکن آن بر پایه روش های تجربی، نظیر)روش زیست-اقلیمی اولگی،جدول بیوکلیماتیک ساختمانی گیونی، ماهانی( برای تعیین محدوده آسایش حرارتی در طول شبانه روز مورد توجه قرار داد. مهمترین عناصر اقلیمی موثر در سلماس، بارش، دما و رطوبت نسبی شناخته شد. نتیجه تحلیل نشان داد که ماههای مهر، شهریور، مرداد، تیر، خرداد، اردیبهشت در روز گرم بوده و ماههای اسفند، دی بهمن، آبان و آذر سرد و فروردین در منطقه آسایش قرار دارد. و بهترین جهت گیری ساختمان ها در امتداد شرق و غرب می باشد، به طوری که معماری ساختمان ها به صورت فشرده باشد و اندازه بازشوها در اندازه متوسط مناسب تر هستند. دیوارهای داخل و خارجی و بام ها، باید از مصالح سنگین ساخته شوند تا زمان تأخیر این مصالح بیشتر از 8 ساعت باشد.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، اقلیم آسایش ، سلماس ، مدل گیونی ، مدل اولگی ، معیار ماهانی