بهره بردن از الگوی حیاط مرکزی در راستای ایجاد ساختمان های مدرن با رویکرد انرژی های تجدید پذیر

با توجه به ارزش روز افزون انرژی ، محدودیت منابع سوخت های فسیلی و افزایش آلودگی های زیست محیطی ناشی از آنها استفاده از انرژی تجدید پذیر هر روزه اهمیت افزون تری نسبت به گذشته پیدا کرده است، و به حداقل رساندن هدر رفت انرژی از اهداف اصلی این دوره زمانی تلقی می شود. خورشید و انرژی نامحدود آن از اصلی ترین منابع انرژی محسوب می شود که می توان بدون صرف هیچ گونه هزینه ای از آن بهره جست. در نتیجه در معماری ، چگونگی طراحی فرم و جایگزاری کاربری ها در ساختمان و ارائه الگوهایی که بتوان در مصرف انرژی برای سرمایش و گرمایش، میزان ورودی و خروجی نور و گرما و حرارت بهره برد، از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از الگوهای موفق سنتی حیاط مرکزی در ساختمان است که نمونه ای موفق از سازماندهی فضایی محسوب می شود که در اقلیمهای مختلف آب و هوایی کشورمان به کار گرفته شده است. با توجه بر الگوهای جدید و مصالح نوین این الگو در عصر حاضر در بسیاری از ساختمان های مدرن به صورت پوشیده با متریال نورگذر و یا باز احیا شده است و بدین ترتیب ضمن استفاده از انرژی های تجدید پذیر، بهره بهینه از سرمایش و گرمایش هزینه های تامین انرژی ساختمان تا حد زیادی کاهش یافته است. الگوها و اصول طراحی متفاوتی برای این منظور ارئه شده است، ارائه روش هایی مثل ایجاد فضا های عمودی (آتریوم) هر چند که در ابتدا هزینه زیادی را بابت طراحی و اندازه گیری انرژی در بر خواهد داشت ولی در دراز مدت نشان دهنده صرفه اقتصادی و روشی چند عملکردی خواهد بود چرا که هم باعث به حداقل رساندن مصرف و همچنین هدر رفت انرژی شده و از لحاظ اقتصادی هزینه به مراتب کمتری را در دراز مدت متحمل می شود.که این عامل را باید درکل کشور با توجه به شرایط اقلیمی هر نقطه مورد بررسی قرار داد در این پژوهش سعی بر آن است تا با بررسی و تحلیل نمونه های موجود و نیز مطالعه منابع کتابخانه ای و سایتهای اینترنتی مرتبط، با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی، اصول و راهکارهای نوین به کار گرفته شده در ساختمانهای معاصر شناخته شده و در غالب دستورالعملی کارآمد برای استفاده معماران و طراحان ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

حیاط مرکزی ، انرژی تجدید پذیر ، آتریوم ، انرژی خورشیدی