کلروز ناشی از کمبود آهن در اقاقیا چتری Robinia pseudoacacia ‘umbraculi feria‚

درخت اقاقیا از درختان بومی جنگل های آمریکای شمالی است که بسیار به خشکی و سرما مقاوم و بردبار میباشد. این گیاه به خاکهای اسیدی یا خنثی یا اندکی قلیایی ولی فاقد آهک فعال نیاز دارد. غالبا در خاکهای آهکی برگهای گیاه به رنگ زرد مشاهده می گردند.به جز بی کربنات در محلول خاک که مسئول اصلی کلروز القا شده توسط آهک است (اثر مستقیم)، عوامل دیگری بطور غیر مستقیم از جمله تهویه ضعیف خاک، رطوبت بالای خاک، میزان زیاد فسفر قابل جذب در خاک، وجود کلسیم زیاد در محلول خاک که به نظر می رسد با Fe 2+ برای اشتغال مواضع پیوندی ترکیبات کی لیت رقابت میکند و در نتیجه قابلیت جذب آهن توسط گیاه کاهش می یابد. رسوب آهن در سطح خارجی ریشه در اثر حضور فسفات زیاد خاک نیز موجب به وجود آمدن ترکیب فسفات آهن می شود. سطوح بالای فلزات سنگین در خاک مانندمنگنز، مس، روی، پتاسیم و منیزیم، دمای زیاد، شدت زیاد نور)طول موج نور بلند) سبب کاهش احیا آهن و میزان اسید های آلی در گیاه می شود. همچنین عواملی مثل بالا بودن میزان مواد آلی خاک، تفاوت در کارآئی جذب آهن بین ارقام مختلف در یک گونه گیاهی (بویژه تفاوت در پایه ارقام پیوندی) در کمبود آهن و یا غیر فعال شدن فیز یو لوژیک آهن (Physiological inactivation of iron) موثر می باشند.بررسیهای انجام شده در ایستگاه ملی تحقیقات گل وگیاهان زینتی محلات نشان داد آبیاری بی رویه و افزایش دمای هوا از اواسط بهار تا اوایل پائیز که مرتبط با غلظت بالای بیکربنات در محلول خاکهای آهکی است در کلروز درختان اقاقیا دخیل می باشد.

کلیدواژه ها:

آهن ، اقاقیا ، بیکربنات ، درخت ، کلروزبرگی