نقش آمادگی روانی و اضطراب در پیشبینی عملکرد ورزشی ژیمناستیککاران نوجوان پسر

هنگامی که ورزشکاری به میدان مسابقه میرود، بیشک برای رسیدن به هدف و کسب نتیجه دلخواه، زنجیره ای از تمرین های دشوار و طاقتفرسا را برای به دست آوردن آمادگیهای جسمانی، فنی و روانی پشت سر گذاشته است و آنچه میتواند او را در این میدان به هدف مطلوب برساند، ترکیب مناسبی از هر سه این آمادگیهاست و آنچه میتواند حاصل تلاشهایی را که در به دست آوردن آمادگیهای جسمی و فنی صرف کرده بر باد دهد، اضطراب و دلواپسی است که در میدان مسابقه ممکن است گریبانگیر او شود و لطمههایی را وارد کند. به عبارتی، عامل روانی به خودی خود میتواند آمادگیهای جسمانی و فنی را کاملا0 تحتالشعاع قرار دهد (1 .(به اعتقاد جونز و همکاران در فعالیتهای ورزشی سطح بالا بین شرکتکنندگان از لحاظ سطح مهارت و آمادگی جسمانی تفاوت چندانی وجود ندارد، آنچه برنده را از بازنده متمایز میسازد، میتواند نقش همان تفاوتهای روانشناختی باشد (7 .(به همین دلیل، امروزه و با پیشرفت علم روانشناسی ورزشی، مبحث استعدادیابی روانی ورزشکاران در رشتههای مختلف از اهمیت ویژه ای برخوردار گشته است. در واقع، با مشخص کردن عوامل روانشناختی مهم و تعیین کننده برای موفقیت آتی در یک رشته ورزشی خاص، میتوان به دستاندرکاران ورزش حرفهای کمک کرد تا از اتلاف وقت، هزینه و سرمایه جلوگیری کرده و به مربیان این امکان را میدهد که با انتخاب افراد مستعد زمینه موفقیت آنها در رشته مورد نظر را فراهم نمایند. بنابراین، هدف تحقیق حاضر آن بود که در ابتدا سطح اضطراب و همچنین نیمرخ مهارتهای روانی ژیمناستیک کاران پسر را مشخص نماید. سپس، ارتباط بین مهارتهای روانی و اضطراب با عملکرد ورزشکاران را بررسی کند. در نهایت، هدف اصلی این پژوهش پاسخ به این پرسش بود که کدام یک از این عوامل روانشناختی میتواند بهتر و مطلوبتر عملکرد ورزشکاران را تبین و پیشبینی نماید؟ نتایج این تحقیق می-تواند راهنمای مربیان در انتخاب ورزشکاران مستعد برای رشته ورزشی مورد نظر باشد. همچنین، با توجه به میزان مشارکت و نقش پیشگویی کننده هر یک از عوامل مذکور در ایجاد عملکرد ورزشی مناسب، مربیان و ورزشکاران می توانند برنامه ریزی های لازم برای پیشرفت و توسعه آنها را سرلوحه کار خود قرار دهند.