بررسی وضعیت مولفههای تعلق به مدرسه در دانشآموزان ورزشکار و غیرورزشکار مقطع متوسطه شهر تبریز

مقدمه: با توجه به اهمیت مدرسه و جو عمومی آن در گرایش دانشآموزان به برنامههای آموزشی و پرورشی آن و شکلگیری ارزشها، هنجارها و فرصت های اجتماعی افراد و توجه به تفاوت آن در دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار، این پژوهش انجام گرفت.روش شناسی: پژوهش کنونی با رویکرد کاربردی و توصیفی - پیمایشی روی یک نمونه آماری به حجم 382 نفر از دانش آموزان مقطع متوسطه دوره دوم شهر تبریز با لحاظ نمودن دو گروه ورزشکار وغیر ورزشکار(عادی) اجرا گردید. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه استاندارد(پتی - بری) شامل 27 سوال استفاده شد که بعد از انجام تحلیل عاملی اکتشافی، شش مولفه احساس مثبت به مدرسه ، مشارکت علمی، ارتباط با مدرسه و مشارکت در اجتماع، احساس رعایت احترام و عدالت در مدرسه و حمایت معلم با استفاده از روش آماری مانوا استخراج شد. نتایج تحلیل چند متغیره(مانوا) انجام گرفته بر مولفه های فوق نشانگر وجود تفاوت معنی دار در چهار مولفه احساس مثبت به مدرسه ، مشارکت علمی، ارتباط با مدرسه و مشارکت در اجتماع در دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار می باشد و مقایسه میانگین ها نشان از وضعیت مناسب در تعلق به مدرسه در گروه ورزشکار می باشد دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار در مولفه های احساس رعایت احترام و عدالت در مدرسه و حمایت معلم تفاوتی با هم ندارند. نتیجه گیری: بین چهار مولفه از شش مولفه تعلق به مدرسه در دانش آموزان ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت وجود دارد که این تفاوت نشانگر وجود رابطه بهتر و تعلق بیشتر به محیط مدرسه در ورزشکاران است.

کلیدواژه ها:

مولفه های تعلق به مدرسه ، گروه ورزشکار ، گروه غیر ورزشکار