رابطه بین برخی از شاخصهای آنتروپومتریک با اجرای مهارت ترکیبی کاراته در دختران دانش آموز

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین برخی از شاخصهای آنتروپومتریک و ساختار قامتی با مهارت ترکیبی کاراته در دختران دانش آموز 13تا 17 سال بود. روش شناسی: در این تحقیق 18 نفر از دانش آموز دخترکاراته کای شهرستان اهر (سن 2/3 78/15 ،قد 16/8 06/157 ،وزن34/606/51 (بصورت هدفمند انتخاب شدند و در یک گروه آزمودنی برای اجرای تحقیق قرار گرفتند. برای اجرای تحقیق ابتدا شاخصهای آنتروپومتریکی اندازه گیری و ثبت شد. از آزمون مهارت ترکیبی کاراته برای اندازه گیری ترکیبی از قدرت، تفکر و سرعت اجرای مهارت ضربه پا استفاده شد. برای تعیین رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد.نتایج: نتایج بدست آمده نشان می دهد بین سن و مهارت ترکیبی کاراته (52.0==r (رابطه معناداری وجود داشت. همچنین نتایجضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین طول دست و مهارت ترکیبی کاراته (39.0=r (و بین طول پا و مهارت ترکیبی کاراته (55.0=r (رابطه معنیداری وجود داشت، ولی بین سایر شاخصها و مهارت ترکیبی رابطه معنیداری مشاهده نشد. نتیجهگیری: پیشنهاد می شود در استعدادیابی کاراته به رده سنی و همچنین طول پا و دست ورزشکاران توجه شود.

کلیدواژه ها:

شاخص آنتروپومتریک ، مهارت ترکیبی کاراته ، دختران دانش آموز