کاربردهای نانو کامپوزیتهای پایه پلیمری در بتن

با توجه به اینکه علم و تکنولوژی نانو در بخشهای مختلف صنعت و علوم مهندس وارد عمل شده و به کمک این علوم توسط پژوهشگران شناخته است و تحقیقات فراوانی هم در این زمینه انجام شده و دستاوردهای خوبی هم داشته هنوز یک علم نو پا در این عرصه می باشد و تحقیق و پژوهش های جدید بخشهای مختلف علوم مهندس بخصوص در علوم مهندسی عمران و مصالح ساختمانی بسیار مورد نیاز می باشد. که نانو کامپوزیتها بخشی کوچکی از علم نانو تکنولوژی می باشد که در بخشهای مختلف مصالح ساختمانی کاربرد فراوان دارد. یکی از نانو کامپوزیتهایی که در بخش بتن بسیار حایز اهمیت بوده و به کمک اصلاح ضعفهای بتن شناخته است نانو کامپوزیت بر پایه پلیمری می باشد.[1] بتن ساخته شده تکنولوژی نانو کامپوزیت بر پایه پلیمری با دارا بودن ذرات الیاف نانو باعث استحکام بتن شده بوسیله ماتریس پلیمری که مواد معدنی را احاطه می کند بدان می چسبد و باعث چسبندگی دانه های بتن به هم شده و داخل حفرات بین ذرات را پر کرده و مقاومت فشاری و برش آنرا بالا برده و بواسط وجود الیاف نانو مقومت کششی و خمثی را بتن نیز در حد مطلوبی ارتقا می بخشد [3] بتن تهیه شده بوسیله نانو کامپوزیت پلیمری یک بتن سبکتر و با وزن مخصوص پایین تر و با مقاومت بالاتر و نفوذپذیری بسیار ناچیز نسبت به بتن معمولی می باشد که می تواند به کمک مهندس عمران در بخش سازه های مهم بشتابد و آنها را از نظر مقاومت و کم حجمی و شکل پذیری و اقتصادی بهینه نماید و به طراحان در امر طراحی در برابر نیروهای جانبی و انفجارات و ضربه ها قوت قلب بخشد که در این مقاله به بررسی ویژگی های اساسی بتنهای تهیه شده با نانو کامپوزیتهای پلیمری پرداخته می شود. [4]

کلیدواژه ها:

نانو ، پلیمر ، کامپوزیت ، یتن ، الیاف