جایگاه اصالت روح در مبانی انسان شناختی علوم اجتماعی از منظر شهید مطهری

پیش فرضیها و انسان شناختی" href="https://civilica.com/search/paper/k-%D9%85%D8%A8%D8%A7%D9%86%DB%8C%20%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86%20%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%AE%D8%AA%DB%8C/">مبانی انسان شناختی در علوم اجتماعی - به دلیل نقش محوری انسان در این علوم، هم به مثابه موضوع (ابژه) مورد مطالعه و هم در جایگاه فاعلی شناسا (سوژه)- از اهمیت به سزایی برخورداراند. اصالت روح یا جسم و نیازهای معطوف به آن ها، خاستگاه اختلاف نظرهای بسیار در حوزهٔ انسان شناسی و به تبع آن در زمینهٔ علوم انسانی و اجتماعی شده است. در این مقاله تلاش شده تا با روش اسنادی، دیدگاه استاد مطهری در مسئلهٔ اصالت روح استخراج شده و امتداد معرفتی این رویکرد در علوم اجتماعی و انسانی بررسی شود. مواجهه با روح انسان به مثابه واقعیت وجودی و کشف قوانین و سنن آن و نسبت این بعد از وجود با ساحات متناظر خود در عالم هستی، وجه تبیینی متمایزی به مسائلی انسانی و اجتماعی میبخشد و عواملی معنوی را در کنار عوامل مادی، مؤثر در شکل گیری مسائل و پدیده های اجتماعی نشان میدهد. با این نگاه، فطرت به عنوان نوع خاص آفرینش و جامع خصلتهای ممتاز انسان، نقش تعیین کننده ای در تفسیر و تبیین موضوعات انسانی و اجتماعی خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

اصالت روح ، مبانی انسان شناختی ، علوم اجتماعی ، استادمطهری ، انسان ، جامعه