ارائه چارچوبی اسلامی برای سلامت روابط جنسیتی دختران

رابطهٔ (خارج از عرف) دختران و پسران، از معضلاتی است که در جامعهٔ ما رو به فزونی است. بیداری غریزهٔ جنسی همراه با شدت یافتن تحریکات جنسی در جامعه، توصیه به حرمت روابط آزاد را تا اندازه ای بیاثر کرده و فاصلهٔ میان بلوغ جنسی و بلوغ اجتماعی، تعجیل در ازدواج و تشکیل خانواده را ناممکن ساخته است. رابطه هایی از این دست، در فرهنگ غرب، عادی و بلکه مطلوب قلمداد می شود، اما در جامعهٔ اسلامی، بحرانی است که باید چاره شود. از راه کارهایی که گاه پیشنهاد می شود، ازدواج موقت است؛ اما غالباً تنها از زاویهٔ رفع نیاز پسران بدان توجه می شود؛ در حالی که باید به نیازها و مشکلات دختران نیز در این مسئله توجه شود. مسئلهٔ مقاله حاضر این است که چه شیوهای برای مدیریت نیاز جنسی دختران در شرایط کنونی می توان پیشنهاد کرد و ازدواج موقت در این میان چه جایگاهی دارد؟ این مقاله میکوشد با تکیه بر خط مشی «مسئول کردن جوانان در قبال رفتارهای خود با جنس مخالف»، نشان دهد که چگونه میتوان این رفتارها را با تصویری جدید، منضبط و مشروع، تا آنجا که ممکن است تحت مدیریت خانواده ها قرار داد؛ و افزون بر کنترل و سالم سازی روابط جنسی دختران و پسران،نگرانیهای جامعه در زمینه ترویج این مسئله را رفع کرد.

کلیدواژه ها:

دوستی ، دختر ، دوست پسر ، نوجوان ، جوان ، رابطه جنسی ، ازدواج موقت