منع برده فروشی در عصر قاجار به روایت اسناد(از 1257 تا 1300 ق)
محل انتشار: دوفصلنامه تاریخ و فرهنگ، دوره: 42، شماره: 85
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 811
فایل این مقاله در 30 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHC-42-85_001
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396
چکیده مقاله:
مبارزه با برده فروشی در ایران از اواسط قرن سیزدهم ق شروع شد. در سال 1264 ق محمدشاه قاجار حمل بردگان سیاهپوست را از طریق دریا به ایران ممنوع کرد . در 1268 ق ایران وانگلیس پیمانی امضا کردند که به موجب آن کشتی های انگلیسی مجاز بودند کشتی های ایرانی را برای یافتن برده بازرسی کنند. به موجب ماده سیزدهم پیمان صلح مورخ 1274 ق میان انگلیس و ایران، حق بازرسی کشتی ها تا 1290 ق تمدید شد. اما این پیمانها بر میزان تجارت برده تأثیر عمده ای نداشت و این تجارت تنها بر اثر بازرسی دریایی شدیدتر پس از 1287 ق تاحدی کاهش یافت. به موجب پیمان جدیدی که در 1300 ق به امضا رسید، اختیارات انگلستان گسترش یافت. ایران همچنین در کنفرانس بروکسل در مورد الغای بردگی شرکت کرد . درنتیجه در 1308 ق ایران تجارت و واردات برده را، چه از طریق آبی چه از طریق خاکی، ممنوع کرد. در این نوشتار جریان منع برده فروشی در عصر قاجار با تکیه بر اسناد موجود، مورد نقدو بررسی قرار گرفته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نرگس علیپور
دانشجوی دکتری تاریخ دانشگاه الزهراء