جایگاه حقوق شهروندی در پرتو قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

در بحث از قانون اساسی و حقوق شهروندان، پذیرفتن یک فرض مسلم هم عقلایی است و هم بجا و آن اینکه هیچ قانون اساسی طبعاً و ذاتاً نمی تواند نسبت به حقوق شهروندان ساکت بماند؛ بلکه بنیادی ترین بخش هر قانون اساسی، اعلام حقوق و آزادی های اساسی افراد است. قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده ی کلی مستثنی نیست. گرچه در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران واژه های شهروند و حقوق شهروندی به کار نرفته ولی در عوض، از تعبیراتی چون حقوق ملت، حقوق عمومی، حقوق عامه، حقوق فردی اجتماعی چند بار استفاده شده است. هدف از این نوشتار کنکاش در پاسخ به این مساله است که چه قوانینی در کشور در پیوند با حقوق شهروندی وجود دارد، و چه تضمین هایی برای اجرای این قوانین در نظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

قانون اساسی ، حقوق شهروندی ، برابری ، مشارکت سیاسی