بررسی ارتباط بین عفونت HIV با رفتارهاى مخاطره آمیز تکانشى در معتادین تزریقى به هروئین

مقدمه: مصرف کنندگان مواد نسبت به جمعیت عمومى در معرض خطر بالاتر ابتلا به ویروس نقص ایمنى اکتسابى هستند. هدف پژوهش حاضر بررسى ارتباط بین عفونت HIV با رفتارهاى مخاطره آمیز تکانشى در معتادین تزریقى به هروئین بوده است. مواد و روشها: در یک مطالعه از نوع مورد شاهدى 67 نفر از معتادین تزریقى (+)HIV و (-)HIV در مرکز بازپرورى و توانبخشى شفق شهر تهران به شیوه در دسترس انتخاب و در قالب سه گروه معتادان هروئین تزریقی بی خانمان با HIV مثبت و معتادان هروئین تزریقی بی خانمان با HIV منفى و معتادان هروئین تزریقی با خانمان با HIV منفی وارد مطالعه شدند و بوسیله پرسشنامه هاى کاهش اهمیت تعویقى، آیزنک و بارت مورد سنجش قرار گرفتند. داده ها توسط نرم افزار SPSS و با استفاده از آماره توصیفی میانگین و آزمون خی دو (P≤0/05) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: با مقایسه شاخصهاى تکانشگرى در بین سه گروه در مى یابیم که تنها شاخص تکانشگرى پرسشنامه آیزنک از لحاظ آمارى در سه گروه داراى اختلالاف معنادار است (P=0/05). همچنین سه گروه در شاخص همدلى آیزنک نیز با یکدیگر تفاوت معنادارى داشتند (P=0/04). در واقع تکانشگری در گروه بی خانمان با (+)HIV و همدلی در گروه باخانمان با (-)HIV بیشترین میزان است. همچنین بین ابتلا به ایدز و هزینه مصرف ، سابقه زندان و طریقه کسب مواد افیونى رابطه وجود دارد.نتیجه گیرى: بالا بودن میزان تکانشگرى در میان معتادین تزریقى و احتمال بالاى استفاده از سرنگهاىمشترک در معتادین بى خانمان مبتلا به ویروس نقص ایمنى اکتسابى مى تواند زمینه را براى گسترشبیشتر ایدز فراهم کند، لذا پیشنهاد مى شود در برنامه ریزی هاى راهبردى این شاخص ها به عنوان پیش بینىکننده هاى ابتلا به ایدز مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تکانشگرى ، ایدز ، معتادان هروئینى