بورس اوراق بهادار تهران و سنجش ارتباط بین حساسیت جریان نقد عملیات و سطح نگهداشت وجه نقد

پیش بینی جریان های نقدی و تغییرات آن به عنوان یک رویداد اقتصادی، از دیرباز مورد توجه پژوهشگران، سرمایهگذاران، مدیران، تحلیل گران مالی و اعتبار دهندگان بوده است. این توجه ناشی از استفاده از جریان های نقد در مدل های ارزشیابی سهام، ارزیابی توان پرداخت (سود سهام، بهره و سایر تعهدات)، ارزیابی ریسک، ارزیابی عملکرد واحد اقتصادی و مباشرت مدیریت، ارزیابی نحوه انتخاب روش های حسابداری توسط مدیریت و استفاده از جریان های نقدی جهت اتخاذ تصمیمات سودمند و مرتبط با مدل های تصمیم گیری است. هدف اصلی این تحقیق «بررسی ارتباط بین حساسیت جریان های نقدی عملیاتی و سطح نگهداشت وجوه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1389 تا 1393» می باشد که در این راستا میزان جریان های نقدی عملیاتی، سودآوری، محدودیت مالی، اندازه شرکت و نسبت بدهی به عنوان متغیرهای مستقل و میزان نگهداشت وجه نقد به عنوان متغیر وابسته می باشند. فرصت های رشد شرکت نیز به عنوان متغیر کنترل می باشد. به طور کلی روش گردآوری اطلاعات در بخش مبانی نظری از روش کتابخانه ای و در بخش آزمون فرضیات از روش اسناد کاوی صورت های مالی شرکت ها در سایت بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است. روش آماری مورد استفاده در این پژوهش روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه است. نتایج تحقیق نشان داد میزان جریان نقدی عملیاتی، سودآوری، نسبت بدهی، اندازه شرکت و فرصت های رشد ارتباط مستقیم و معناداری با سطح نگهداشت وجه نقد دارند و محدودیت مالی ارتباط معکوس و معناداری با سطح نگهداشت وجه نقد دارد.

کلیدواژه ها:

سطح نگهداشت وجه نقد ، محدودیت مالی ، سودآوری ، جریان نقدی عملیاتی ، نسبت بدهی