برهمکنش فرهنگ های پیش از تاریخ دشت سرخس و جنوب غرب ترکمنستان

تاکنون پژوهش های اندکی برای شناخت آثار دوره های پیش از تاریخ خراسان انجام شده و بیشتر این تحقیقات در حوزه جغرافیایی شمال غرب و جنوب غرب ایران بوده است.از سویی دیگر تاکنون هیچ گونه کاوش و لایه نگاری به صورت هدفمند و علمی در دشت سرخس انجام نشده است و یافته های بدست آمده از سطح محوطه ها که بر اساس بررسی میدانی صورت گرفته آن قدر فقیر و ناچیز است که امکان تشخیص دوره های فرهنگی پیش از تاریخ یک محل بسیار مشکل است و این موضوع باعث شده که انجام پژوهش های تطبیقی بین آثار تاریخی پیش از تاریخ شمال شرق خراسان و جنوب ترکمنستان با مشکل رو برو شود. سرخس،درخراسان رضوی، به دلیل داشتن منابع طبیعی مناسب مانند کشف رود، تجن و هریرود واقلیم نسبتا مساعد زیستگاه مناسبی برای شکل گیری اجتماعات مختلف انسانی بوده و ازاین رو بهترین منطقه برای فعالیتهای باستان شناسی است .با عنایت به کشف تعدادقابل توجه ی آثار فرهنگی از دوران پیش ازتاریخ در این دشت و نیز همجوار بودن آنبا ترکمنستان از نظر محیط زیست و جغرافیایی ،به نظر می رسد که بعضی سنت های فرهنگی جنوب غرب ترکمنستان طی دوره های پیش ازتاریخ دردشت سرخس رواج داشته و احتمالا این دشت رابط بین جنوب ترکمنستان وشمال شرق ایران بوده و سنت سفالگری آن متاثر از سنتهای سفال گری جنوب غرب ترکمنستان است. هدف پژوهش بر اساس بر همکنش فرهنگ های جنوب غرب ترکمنستان خصوصا فرهنگ شاخص نمازگاه بر محوطه های دشت سرخس به عنوان منطقه ای بینابین فلات ایران و آسیای مرکزی می باشد که کوشش شده با استفاده از نتایج به دست آمده از شیوه پیمایش گزینشی و تهیه شناسنامه ثبت مکانی محله ای باستانی سرخس و نمونه برداری آثار مادی از محوطه ها به این هدف برسد و از مهمترین نتایج آن وجود محل و استقرارگاه هایی از دوران پارینه سنگی تا حال حاضر می باشد .

کلیدواژه ها:

پیش از تاریخ ایران ، خراسان ، دشت سرخس ، ترکمنستان