انگیزه های نیایش در کلیات سعدی

نیایش همچون خداجویی ،از نخستین روزگاران شکل گیری تمدن بشری کرداری پسندیده و همراه با باور و اعتقاد مردم ایران زمین بوده است و به همان نسبت که دلبستگی و فرو رفتن در امور مادی انسان را از خود جدا و با خود بیگانه می سازد، عبادت و نیایش به آستان حضرت باری ، آدمی را به خویش باز میگرداند .فلسفه دعا و نیایش سعدی،نه به زهد و ترس و تعصب بلکه به اخلاق عارفانه و رندانه متعلق است .بدیهی است که نیایش عاشق نیازمند به عنوان یکی از مهم ترین و والاترین جریان و پدیده های فطری بشر ، محصول و ره آورد محرکه هایی مقدس و انگیزه هایی ارزشمند است. انگیزه های والایی چون برقراری ارتباط وابراز انس به معشوق، شکر وسپاس پروردگار، توسل، شفاعت واستغاثهدیده میشود.در این مطالعه به بررسی ابعاد نیایش در کلیات سعدی و دیدگاه سعدی درباره مفهوم و اهمیت نیایش و انگیزه های آن پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

نیایش ، کلیات سعدی ، دعا ، انگیزه های نیایش ، خدا