فرهنگ زیارت، میراث گردشگری و معنویت بقاع متبرکه ایران

جهان امروز همواره کوشیده است آدمی را در قالب ها ورویکردهای سیاسی. اجتماعی، روانشناختی و غیره تعریف نماید و از طریق این تعریف به ترسیم جایگاه انسان برسد و سپس حوزه های دیگر را متاثر نماید. ورود برخی از این حوزه ها به معارف دینی وحوزه های دیگر از باب همین تعریف است. به عبارتی دغدغه بسیاری از دانشمندان دینی وغیر دینی رسیدن به تعریفی است که در آن نه یک تعریف بلکه یک فرهنگ آدمی وانسان را معنا ومفهوم بخشد. و با اینهمه خطا نیست اگر بگوییم علی رغم همه این تلاش هاتاکنون تعریف جامع ومانعی که خوشایند، سازنده وبرازنده انسان شایسته امروز یعنی انسان مومن وجهان شمول باشد، ارائه نگردیده وحق انسان از این تعریف ادا نشده است. لذا آن چه براین مقاله فرض است این که فرهنگ زیارت که برخاسته از فرهنگ غنی ودیرینه ایرانی اسلامی است، خودمعرف انسان با تمام ابعاد در این جغرافیا وهر جغرافیای مشابه دیگر است. در این مقاله ضمن طرح جایگاه این فرهنگ به چگونگی تاثیر و زوایای مختلف آن پرداخته با شرح وتوصیف جلوه های مختلف این فرهنگ ازقبیل آداب ومناسک وارتباط تنگاتنگ آن با موضوع گردشگری مذهبی و اشاره به ابعاد اقتصادی واجتماعی ومذهبی آن به تشریح بازتاب های مهم و تاثیر گذار آن درقالب یک فرهنگ می پردازد. این مقاله با روش تحلیلی توصیفی نگارش یافته و در آن از مستندات کتابخانه ای استفاده شده و در پایان نتیجه گیری و فهرست منابع و ماخذ مربوطه ضمیمه آن می باشد.

کلیدواژه ها:

زیارت ، گردشگری مذهبی ، آداب و مناسک ، فرهنگ زیارت ، معنویت