تصحیح املای خودکار در متن

هدف سیستم های تصحیح کننده خودکار به منظور بررسی و تصحیح کلمات نادرست از طریق مجموعه ای از کلماتی که به لغت اشتباه نزدیک تر می باشد ، پیشنهاد می دهد. با این حال، نقطه ضعف اصلی این سیستم این است که راه حل پیشنهاد ممکن است دور ترین لغت باشد ، اما در این متن مناسب ترین می باشد.برای حل این مشکل ، اصلاح کننده باید اطلاعاتی در مورد چارچوب کلی از متن در پاراگراف یاکلمات همسایه از کلمه ای که غلط املایی دارد داشته باشد. در این مقاله، ما یک روش بررسی املا به صورت خودکار با توجه به متن ارائه شده است. این روش مبتنی بر یادگیری حاوی یک توزیع احتمال ظاهر از یک کلمه در زمینه های مختلف می باشد. این از طریق ترکیب الگوریتم فاصله ویرایشی و اصلاح مبتنی بر متن از طریق یک مجموعه تعاریف یادگیری که از اسناد جمع آوری شده از اینترنت است تشکیل شده است.

کلیدواژه ها:

سیستم تصحیح کننده خودکار ، روش مبتنی بر یادگیری ، الگوریتم فاصله ویرایشی ، الگوریتم اصلاح مبتنی بر متن