تبیین دانش بومی خانه های تاریخی روستای شاهکوه

چوب یکی از مصالحی است که به دلیل وفور درخت در ناحیه شمال کاربرد فراوان دارد. در واقع درختان گنجینه ای پر ارزش از طبیعت میباشند که در اختیار انسان قرار گرفته است.چوب همچنین بخشی از زندگی انسان است که جاندار بوده و باعث ایجاد آرامش بیشتری در انسان شده است ، همچنین باعث زیبایی فضا شده و رنگ و بوی خاصی به آن می دهند . جنگل های منطقه استرآباد یا گرگان از دیرباز منبع انواع گونه های درختان منحصر به فرد بوده است لذا بهترین گزینه و فراوان ترین مصالح موجوددرمنطقه چوب بوده است. چوب علی الخصوص در روستاهای گرگان نیز بوفور دیده می شود .یکی از این روستاها روستای شاهکوه است که در این مقاله به بررسی نقش چوبی در معماری پایدار و زیبای روستای شاهکوه پرداختیم .بدین منظور از روش مطالعه توصیفی تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه - ای و اسناد و مدارک استفاده شده است و مطالعات میدانی نیز صورت گرفته است و این نتیجه بدستآمده که از کاربردهای چوب در معماری خانه های مسکونی روستای شاهکوه میتوان به اجرای تیرها، ستون ها، توفال، بازشوها و تزئینات اشاره کرد. برای بخش های سازه ای ساختمان ها عموما از چوب درخت اورس که دارای فرم مستقیم و ایستا می باشد استفاده شده است. همچنین چوب درختانی چون سپیدار و گردو در دیگر قسمت ها کاربرد داشته است. چوب همچنین برای ساخت در و پنجره، ایوان ورودی، پوشش سقف، حصارها و نرده های چوبی کاربرد داشته و با اشکال مختلفی در خانه های این روستا دیده می شود.

کلیدواژه ها:

چوب ، معماری پایدار ، روستای شاهکوه ، تزیینات