عوامل محیطی کالبدی و تأثیر آن بر روند شناختی و رفتار اجتماعی کودکان در فضاهای آموزش پیش دبستانی

یادگیری کودکان خردسال از نظر کیفی نسبت به بزرگترها متفاوت است. آنها از طریق مواجهه مستقیم با محیط، به مراتب بیشتر از آموزش رسمی، یاد می گیرند. به همین دلیل یکی از مسایل مهم در آموزش و پرورش امروز، اهمیت محیط و فضای کالبدی مدارس و سایر محیط های آموزشی مخصوص کودکان می باشد. کودکان در سنین پیش از دبستان بیشترین تأثیر را از محیط می گیرند و ناچاراً کمترین دخالت و تأثیر را بر محیط پیرامون خود دارند. در این مقاله عوامل محیطی کالبدی و تأثیر آنها بر روند های شناختی و رفتار اجتماعی کودکان پیش دبستانی مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه این کار ارتقاء کیفیت طراحی معماری یا به عبارتی کیفیت سازمان و تجسم محیط کالبدی طراحی شده است که با نتایج پیشرفت مثبت کودکان ارتباط دارد. یکی از راه های مشارکت کودکان در طراحی محیط های مخصوصشان، استفاده از نظرات و دیدگاه های آنان در این زمینه است. برای دستیابی به این هدف با استفاده از پژوهشهای میدانی، نقاشی 03 کودک 5 تا 7 سال به همراه مصاحبه و مشاهدات به صورت کیفی مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است و نیاز کودکان در ارتباط با فضاهای آموزش پیش دبستانی و تأثیری که بر روند رشد شناختی، همچنین رشداجتماعی آنها و قدرت درک و تفکرشان دارد بررسی شده است؛ سپس با استفاده از یافته های پژوهش و تحقیقات پیشین در این مورد و همچنین پژوهش های کتابخانه ای، راهکارهایی برای طراحی محیط های مطلوب کودکان پیش دبستانی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

فضاهای آموزشی ، کودکان ، پیش دبستانی ، محیط کالبدی