تبیین مفاهیم پایداری اجتماعی در فضای باز شهری

یکی از موضوعات مهم در شهرسازی و معماری طراحی فضای باز شهری می باشد، اهمیت فضای باز در محیط پیرامون ما و ارتقاء کیفیت زندگی هر روز بیشت راز گذشته در می گردد. امروزه در بسیاری از کشورها فضاهای باز به عنوان یکی از بخش های جدایی ناپذیر برنامه ریزی کاربری اراضی دانسته می شوند از مهمترین دغدغه طراحان و برنامه ریزان شهری خلق عرصه ها و فضاهای باز موفق است که بتواند در جهت پایداری اجتماعی گام بردارد، فضاهایی که افراد مختلف با ویژگی های جسنی ، سنی و نیاهزای متفاوت بتوانند فعالیت های متنوعی انجام دهند و نیاز ذاتی خود به تامین روابط اجتماعی را براورد سازند انچه امروزه به عنوان فضای باز شهری مطرح می شود، تنها مسیر رفت و آمد وسایل نقلبه بوده و نقش بنیادین خود را به عنوان یک فضای سرزنده شهری که پاسخگویی نیازهای اجتماعی شهرونداان است از یاد بردهاست پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیل انجام گرفته است در ابتدا با استفاده از گردآوری اسناد کتابخانه معیارهای پایداری بیان شده است سپس با مقایسه معیارهای اجتماعی پایداری و نظرات اندیشمندان در این زمینه مولفه های پایداری اجتماعی استخراج شده و جهت بهسازی فضابی باز شهری پیشنهاداتی ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

فضای باز شهری ، پایداری ، پایداری اجتماعی