بازشناسی اصول حاکم در طرحی باغ موزه ایرانی با رویکرد طبیعت گرایی

در یک قرن اخیر، برای رفع بحران ارتباط انسان با طبیعت و خسارات ناشی از ان راهکارهای گوناگون با رویکردهای متفاوت ارائه شدهاست از آنجا که این بحران شمول است به نظر می رسد می توان ذهنیت انسان معاصر را در رابطه با حفظ طبیعت در حیات فرهنگی و هنری از جمله باغ موزه ها جستجو کرد پیوند باغ و موزه با رنگ وبوی هنر به واسطه رویکرد طبیعت محور می تواند زمینه ساز شکل گیری رابطه تنگاتنگ میان هنرمندان و مرم و طبیعت برای خلق آثار برتر و پرورش روحیه هنری در جامعه باشد. باغ موزه ها مسائل زیستی و طبیعی را از نزدیکی برای مردم به نمایش میگذاراند که باعث ارتباط و پیوند انسان و طبیعت می شود که این پیوند یکی از ویژگی های بارز فرهنگ معماری و شهرسازی در ایران می باشد. روش تحقیق این پژوهش براساس مطالعه کتابخانه ای و روش اسنادی است و از نظر اهداف بنیادی، کاربردی می باشد چهارچوب نظری پژوهش براین اصل استوار است که اعتلای حیات فرهنگی و اجتماعی و ارتقا ارزشهای فرهنگی و هنری جامعه می تواند به نوعی در باغ موزه تلقی شود نتایج پژوهش بیانگر آن است که در دوران معاصر توجه به محیط زیستی اناسن در جهت تقویت حیات فرهنگی و اجتماعی او و ارج نهادن بر تعاملات اجتماعی، موجب ارتقاء ارزشهای فرهنگی و نیز تقویت ریشه های هویتی و ملیتی می گردد.

کلیدواژه ها:

باغ موزه ، طبیت گرایی ، فرهنگ ، هنر