بررسی معماری موزه و مد و لباس سنتی شمال کشور (نمونه موردی مازندران)

موزه کانونی است برای پرورش همه انسانها از طریق مشارکتشان در خلاقیت و تداوم فرهنگی، گرچه جایگاهی به منظور شناخت گردآوری، نمایش و نگهداری و مطالعه آثار دوران گذشته در زمینه های فرهنگ و تمدن، علم و صنایع فنون به شیوه ای علمی است اما رمز موفقیت آن زمانی میسر است که با جامعه در تماس دائم باشد و به زبان حال تعبیر شود لذا ایجاد یک موزه باید بر پایه اساسنامه فرهنگی استوار باشد و ضوابط معینی چون فرهنگی، ارزش دینی تاریخی، جهانگردی گستره جغرافیایی نزدیکی به مراکز علمی و فرهنگی، ملاکهای ایجاد آن باشد . همچنان که می دانیم معماری، ظرفی است برای نمایش فرهنگی، تاریخ، هنر و به طور کلی هویت یک قوم. پس در طراحی موزه ها بایستی تناسب طرح های معماری، همگون با هویت فرهنگی منطقه در نظر گرفته شود لباس از نمودهای عینی فرهنگ هر جامعه ای به شمار می رود لباسهای محلی یکی از نشانه های فرهنگی در مناطق مختلف جهان و ایران است و با توجه به آب و هوای مناطق مختلف این نوع لباسها از تنوع رنگ و شکل برخوردار بوده و از گذشته های دور دارای پوشش کامل هستند. د راین پژوهش به روش توصیفی تحلیلی به بررسی نقش موزه و تعامل بین معماری و لباس استان مازندران می پردازیم.

کلیدواژه ها:

معماری ، موزه ، مد و لباس