بررسی جنبه روانشناختی-اجتماعی میادین به عنوان یکی از معیارهای مناسب برای طراحی میادین اجتماع پذیر

شهروندان به عنوان فعالان عرصه عمومی و کاربران فضاهای شهری در این بستر به تعامل و کنش مشغولند. طبیعی است رضایتمندی آنان از این فضا بر افزایش تعاملات اجتماعی در میادین اثر گذار خواهد بود. به جهت ارتقای کیفیت میادین شهری، افزایش تعاملات و یکپارچگی اجتماعی در گروه های سنی و جنسی مختلف جهت گذران اوقات فراغت نیاز است. توجه به جنبه روانشناختی - اجتماعی کمک به ایجاد رابطه قویتر بین مکان و جامعه و سبب توسعه ی پیوستگی اجتماعی، زندگی اجتماعی و بنابراین حس اجتماع می شود. بدین ترتیب مردم از حضور در آنجا لذت میبرند و نسبت به فضا ارزیابی مثبت پیدا می کنند و به سلامت روانشناختی، ذهنی و تندرستی افراد کمک میکنند. در پژوهشی حاضر روش تحقیق از نوع توصیفی - تحلیلی است. هدف این پژوهشی درک و فهم مفاهیم میدان های شهری، شناسایی معیارهای مناسب در طراحی میادین شهری و نیازهای روانشناسی شهروندان و عوامل موثر در برآورد آنها می باشد تا تصمیمات اتخاذی آنان در حیطه ارتقای کیفیت محیطی، رضایت شهروندان و پرداختن آن به مسایل و مشکلات میادین و جلوگیری از تکرار برخی اقدامات نامناسب در سایر میادین موجود و آتی شود. از نتایج حاصل از این پژوهش می توان گفت که نیازهای روانشناختی - اجتماعی شهروندان از میادین شهری شامل آسایش فیزیولوژیکی و ذهنی، استراحت، راحتی، ایمنی و امنیت، تعامل انفعالی با محیط و جامعه، تعامل فعال با محیط و جامعه، آرامش، اکتشاف، لذت بودہ و عوامل موثر در برآوردن نیازهای روانشناختی شامل عناصر مستقر در میدان (نشیمن ها، عناصر هنری، عناصر طبیعی، سرپناه و محافظ: اقلیمهای خرد)، فضاهای فرعی، نورپردازی، فعالیت

کلیدواژه ها:

میادین اجتماع پذیر شهری ، معیارهای طراحی میدان ، روانشناختی ، تعاملات اجتماعی