محاسبه پتانسیل نگهداشت با استفاده از مدل جدید اصلاحشدهSCS-CN (مطالعه موردی:حوضه کسیلیان)

سیلاب ها یکی از عوامل طبیعی هستند که همواره باعث بروز خسارت های زیادی شده اند. امروزه با استفاده ازداده های پیش بینی شده مدل های جوی، رواناب و متعاقب آن سیل را پیش بینی می کنند، به این ترتیب پیش بینی روانابقبل از وقوع سیل کمک مؤثری به مدیریت بحران می نماید. استفاده از مدل های بارش- رواناب یکی از روش های محاسبه داده های جریان در بسیاری از پروژه های مهندسی منابع آب است. روش شماره منحنی توسط اداره حفاظت خاک آمریکاتهیه و برای محاسبه ارتفاع رواناب سطحی به کار می رود. در این تحقیق، حداکثر نگهداشت حوضه با استفاده از مدل بارش-رواناب اصلاح شده که در سال 1392 توسط شامحمدی ارائه گردید محاسبه شد. همچنین نتایج مطالعه حوضه کسیلیان نشان داد که مدل جدید بخوبی قابلیت کاربرد در برآورد رواناب سطحی را دارد. مقادیر حداکثر نگهداشت واقعی و نگهداشت اولیه به ترتیب 26/75میلی متر و6/2میلی متر و مقدار حداکثر نگهداشت حوضه برابر با32/95 میلی متر می باشد.

کلیدواژه ها:

بارش- رواناب ، مدل اصلاح شده ، مدل SCS-CN ، نگهداشت سطحی ، حوضه آبریز کسیلیان