اثر سطوح مختلف ساکاروز و عصاره گلبرگ زعفران بر عمر گلجایی و کیفیت پس از برداشت گل بریده داوودی

این پژوهش به منظور بررسی اثر میزان مختلف عصاره گلبرگ زعفران و ساکارز بر صفات طول عمر گل (عمر گلجایی)، وزن ترنسبی گل، میانگین درصد جذب آب، درصد ماده خشک و عمر گلجایی در سال 1394 در محل آزمایشگاه تحقیقاتیپژوهشکده ملی زعفران دانشگاه تربت حیدریه انجام گردید. شاخه های گل داوودی از گلخانه تجاری تهیه وگلها در مرحلهغنچه دهی به آزمایشگاه منتقل و مورد آزمایش قرار گرفتند. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سهتکرار اجرا شد و دو فاکتور مورد بررسی شامل: فاکتور اول ساکارز در چهار سطح (صفر، 3 و 4/5 درصد) و فاکتور دوم عصاره گلبرگ زعفران در پنج سطح (صفر، 2/5، 5، 7/5 و 10 میلی گرم بر لیتر) بود. داده های بدست آمده از این آزمایش با استفاده از نرم افزار SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. مقایسه میانگین ها با کمک آزمون چند دامنه ای دانکن در سطوح احتمال 5 درصد و 1 درصد انجام شد. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان نتیجه گرفت هنگامی که محلول عصاره گلبرگ زعفران و ساکارز با هم استفاده میشوند میتوانند به عنوان یک محلول مهم نگهدارنده گل داوودی به شمارآیند.همچنین این محلولها هر یک به تنهایی نیز میانگین قابل قبولی در اکثر صفات اندازه گیری شده داشتند در حالیکهاستفاده توام اینها میانگین صفات را به طور معنی داری افزایش داد.

کلیدواژه ها:

گیاهان زینتی ، گل بریدنی ، زعفران ، انبارداری