مقایسه کاربرد شتابنگاشت های واقعی و مصنوعی در تخمین ظرفیت قاب های فولادی به روش دینامیکی فزاینده

امروزه با پیشرفت به وجود آمده در زمینه امکانات سخت افزاری و نرم افزاری ، هزینه محاسباتی جهت انجام تحلیل های دینامیکی به شدت کاهش یافته است . این امر محققان مهندسی زلزله را به سوی استفاده هرچه بیشتر از تحلیل های دینامیکی دقیق تر (تاریخچه زمانی یا غیر خطی) سوق می دهد .یکی از مشکلاتی که در راه انجام این تحلیل های دینامیکی تاریخچه زمانی وجود دارد ، بحث فراهم آوری و انتخاب ورودی مناسب برای تحلیل های مذکور است . در حقیقت ماهیت به شدت پیشای حرکت زمین و امواج ناشی از آن ، به مساله ی انتخاب، اصلاح و یا تولید شتاب نگاشت های مربوط به آن اهمیت ویژه ای می بخشد. به خصوص در نواحی که پراکندگی نقاط ثبت رکورد های واقعی چندان مطلوب نبوده و گاهی اوقات برای انتخاب حداقل شتابنگاشت های توصیه شده در آیین نامه های معتبر جهت تحلیل تاریخچه زمانی، با مشکل مواجه خواهیم شد. در این پژوهش، به ارزیابی و قیاس کاربرد دو مجموعه از رکوردهای واقعی و مصنوعی به صورت سازگار با طیف هدف خواهیم پرداخت. مدل های انتخابی برای پژوهش ، قاب های دو بعدی فولادی سه، شش ، نه و دوازده طبقه دارای سه دهانه در دو سیستم قاب خمشی و قاب مهاربندی می باشند. سپس رکورد های واقعی ، مصنوعی سازگار با طیف هدف جهت تحلیل دینامیکی فزاینده (IDA) به عنوان تحریک لرزه ای به مدل ها وارد شده اند . با بررسی نتایج، ادعای رایج مبتنی بر تخمین دست بالا و محافظه کارانه در اثر کاربرد رکوردهای مصنوعی رد می گردد. همچنین مشاهده می شود که با افزایش ارتفاع طبقات به ویژه در قاب های خمشی ظرفیت (میانگین) کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

شتابنگاشت مصنوعی ، تحلیل دینامیکی فزاینده ، تخمین ظرفیت