تأثیر نسبت لاغری، مصالح و شرایط تکیه گاهی در خصوصیات باربری پانل های برشی

تحقیق حاضر با استفاده از روش المان محدود به بررسی کمی و کیفی تاثیر نسبت لاغری و شرایط تکیه گاهی در خصوصیات رفتار غیرخطی پانل های برشی فولادی و آلومینیومی می پردازد. نتایج تحلیل های استاتیکی غیرخطی نشان می دهد که صفحات لاغر، بسته به میزان لاغری، تا لحظه وقوع کمانش ظرفیت نسبتا محدودی در ناحیه رفتار خطی دارند و عمده باربری آنها در ناحیه پس از کمانش صورت می گیرد. در این محدوده از لاغری، ظرفیت باربری می تواند به میزان قابل توجه ی کوچکتر از ظرفیت اسمی تسلیم برشی باشد و ورق کمی بعد از وقوع اولین تسلیم به پایان باربری خود می رسد. در صفحات با لاغری متوسط، عمده باربری در محدوده رفتار خطی صورت می گیرد. کمانش و تسلیم تقریبا به طور همزمان اتفاق می افتد و پس از آن، ورق تا حدی به باربری در ناحیه غیرخطی ادامه می دهد. در این محدوده از لاغری، ظرفیت نهایی تا حدی کوچکتر از ظرفیت اسمی تسلیم برشی است. در صفحات با لاغری کم نیز عمده باربری در ناحیه رفتار خطی تا قبل از وقوع اولین تسلیم در ورق صورت می گیرد، لیکن تقریبا همزمان با وقوع کمانش در ورق (در صورت وقوع) سیستم به پایان باربری خود می رسد. در این محدوده از لاغری، ظرفیت نهایی ورق تقریبا با ظرفیت اسمی تسلیم برشی آن برابر است.

کلیدواژه ها:

پانل برشی ، صفحات ، روش اجزاء محدود ، تحلیل غیرخطی