تبیین عوامل اثرگذار بر تمایلات و دسترسی شهروندان به استفاده از دوچرخه در حمل ونقل سبز (نمونه موردی: شهر قزوین)

امروزه رشد چشمگیر وسایل نقلیه و افزایش تمایل افراد جامعه به استفاده از وسیله نقلیه شخصی باعث شدده است تا هر روز ترافیک عبوری خیابان ها نسبت به گذشته سنگین تر شود که این موضوع منجر به پدید آمدن نابسامانی های ترافیکی و زیست محیطی در عرصه شهرها گشته است. با توجه به این شرایط اکنون در شهرهای مختلف دنیا، دوچرخه به عنوان وسیله نقلیه اصلی و پایدار در زمینه جابجایی در کنار سایر مدهای حمل ونقل روز به روز مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. لذا ترویج و استفاده از شیوه های جابجایی غیرموتوری به ویژه دوچرخه سواری، راهکاری مناسب در راستای دستیابی به شهری سالم تلقی می شود. پژوهش حاضر جهت بررسی تمایل و دسترسی شهروندان به استفاده از دوچرخه در حمل ونقل سبز در شهر قزوین می باشد. روش تحقیق پژوهش، توصیفی– تحلیلی و به صورت پیمایشی و اطلاعات حاضر از طریق پرسشنامه ها و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون فرضیه به وسیله آزمون آماری T.Tset مورد تحلیل قرار گرفته اند. هدف از این پژوهش، ترویج استفاده از دوچرخه بعنوان یک مد حمل و نقل سبز و کمک به کاهش آلودگی های بصری-محیطی بواسطه ازدحام تردد وسایل نقلیه موتوری و آسیب های ناشی از آنها است. نتایج پژوهش نشان می دهد شهروندان قزوینی، به لحاظ داشتن ذهنیت خوب نسبت به دوچرخه بعنوان یک وسیله نقلیه در سفرهای کوتاه جهت جایگزین کردن آن با خودرو و وسیله ایی برای بالا بردن سلامت روحی و جسمانی، داشتن توپوگرافی و اقلیم مناسب شهر قزوین، تمایل و دسترسی خود را به استفاده از دوچرخه به عنوان یک وسیله نقلیه مثبت نشان داده اند. ولی موانعی همچون عدم پیوستگی و یکپارچگی مسیرهای دوچرخه سواری، نبود امنیت کافی دوچرخه سوار در مقابل وسیله نقلیه موتوری و نبود محلهای مشخص جهت پارک دوچرخه سبب کاهش استفاده از دوچرخه در بین شهروندان شده است. در همین راستا مجموعه ای از پیشنهادات در زمینه قوانین- مقررات، حمل و نقل- ترافیک و اقلیمی- زیست محیطی برای کاهش مشکلات دوچرخه سواران و افزایش تمایل شهروندان به دوچرخه سواری پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

دوچرخه ، تمایل و دسترسی ، دوچرخه سواری ، شهر قزوین