سنجش توسعه یافتگی شهرستانهای استان فارس

در کنار توسعه ملی و همه جانبه، توسعه مناطق به منظور استفاده از قابلیتها و ا مکانات آنها از اهمیت بسیاری برخوردار است. بدین منظور، نخست باید به شناسایی بخشهای مختلف اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، زیربنایی و ... مناطق پرداخت. مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی با هدف تعیین درجه توسعه یافتگی تعدادی از شهرستان های استان فارس انجام یافته است. در این مقاله 19 شهرستان از نظر 10 شاخص مختلف در سالهای 1384 تا 1392 (با تأکید بر شاخصهای زیربنایی، اجتماعی و فرهنگی، اقتصادی، نیروی انسانی و گردشگری) با استفاده از مدل تاکسنومی عددی رتبه بندی شده و مورد بررسی قرار گرفته شد. نتایج به دست آمده از این بررسی ها حاکی از عدم تعادل و نابرابری شهرستانهای استان از لحاظ برخورداری از شاخص ها می باشد.

کلیدواژه ها:

درجه توسعه یافتگی ، شاخص های توسعه ، تاکسونومی عددی ، استان فارس