مروری بر روند استقرار سیستم های مدیریت اطلاعات آموزش (EMIS) در آموزش و پرورش ایران با تأکید بر هوشمندسازی مدارس

در عصر انفجار دانش، توسعه فناوری اطلاعات یک نیاز ضروری برای کارآمدی نظام آموزشی است و لازمه ی تأثیرگذاری فناوری های نوینف تحول در فرهنگ یاددهی- یادگیری است اما کاربرد آن در آموزش نباید تعاملات انسانی را مخدوش کند. امروزه در اکثر کشورهای پیشرفته برنامه های ملی به منظور به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش ایجاد شده و فناوری اطلاعات و ارتباطات نه تنها محتوای آموزشی را در جامعه تغییر داده، بلکه روش های فراگیری را هم متأثر ساخته است. دراصل (MIS) یا سیستم های مدیریت اطلاعات به کاربرد رایانه و سیستم های اطلاعاتی در تجارت و توسعه مؤسسات و (EMIS) یا سیستم های مدیریت اطلاعات آموزش به کاربرد رایانه و سیستم های اطلاعات مدیریت در فرایند تولید نیروی انسانی دانشمند و دانا می پردازد. فناوری اطلاعات می تواند شرایط آموزش را از حالت معلم محور به دانش آموز محور تغییر شکل دهد و یادگیری اکتشافی را ترغیب نماید. یافته های پژوهشی حاکی از آن است که برای موفقیت سیستم های مدیریت اطلاعات آموزش و در راستای هوشمند سازی مدارس، دولت باید با کمک گرفتن از مؤسسات مردم نهاد، با اتخاذ سیاست های صحیح و حمایت از برنامه ریزی و مدیریت منابع آموزشی، داده ها و اطلاعات با کیفیت تولید کند. زیرا با عملکرد خوب EMIS می توان از دستیابی به اهداف ملی برای ارائه آموزش با کیفیت، که پایه و اساس تسهیل رشد اقتصادی وتوسعه پایدار است اطمینان حاصل کرد. دولت همچنین باید کیفیت دادهها و اطلاعات را به منظور افزایش نظارت و ارزیابی بخش های آموزش و پرورش، برای نیل به اهداف در نظر گرفته شده به دقت کنترل نماید. هوشمندسازی مدارس به دلیل کمبود اعتبارات آموزش و پرورش در این بخش و عدم باور برخی از مدیران به قابلیت های مدارس هوشمند و اطلاعات ناقص اولیاء دانش آموزان از سیستم های مدیریت اطلاعات و آموزش و ضریب نفوذ پایین اینترنت در برخی مناطق، مطلوب نیست و این امر مداخله ی جدی دولت و مؤسسات خیریه و سازمان های مردم نهاد را به منظور کمک در تجهیز و فرهنگ سازی استفاده از فناوری های روز برای تحقق مدارس هوشمند جهت تربیت انسان هایی با هوشمندی بالا می طلبد.

کلیدواژه ها:

سیستم های مدیریت اطلاعات ، سیستم های مدیریت اطلاعات ، آموزش ، هوشمندسازی مدارس