شرحی کوتاه بر نظریه روانکاوی فروید

زیگموند فروید از بزرگترین نظریه پردازان و فردی تاثیر گذار در تاریخ شکل گیری علم روانشناسی است که بنیان یکی از نظام های - غالب در روانشناسی یعنی روان تحلیل گری را نهاد. فروید درباره مباحث گوناگون از جمله دستگاه ذهن، شخصیت، دوره های تحولی انسان از دید روانی جنسی و ... در کتب و رسالات خود آثار زیادی به جای گذاشته که همواره با وجود گذشت سال های زیاد همچنان مورد استفاده - روانشناسان می باشد و تعداد قابل توجهی از روانشناسان پیرو مکتب او می باشند. او همچنین درباره عقده های روانی، مکانیسم های دفاعی(روانی)، نماد ها، رویاها و تحلیل آن، هیپنوتیزم، تداعی آزاد و... نظریاتی را مطرح کرده و تا پایان عمر خود همواره پیرامون مکتب خویش فعالیت داشته و برای توسعه آن به کار و فعالیت پرداخته است. هدف پژوهش حاضر تبیین بخش های کوچکی از نظریه فروید می باشد چرا که مباحث مکتب فرویدی از چنان عمق و بار سنگینی برخوردارند که برای بررسی و آشکار شدن جنبه های آن و توسعه بیشتر پژوهش های بسیار زیادی لازم است. اما در اینجا صرفا پیش مقدمه ای کوتاه گرداوری شده تا شاید نقشی کوچک در توسعه روانکاوی در ایران داشته باشیم و این پژوهش زمینه ساز توجه بیشتر سایر روانشناسان و پژوهشگران گردد، چرا که جای خالی آن در کشور ما به شدت احساس می شود و مراکز خاصی جهت آموزش اختصاصی روانکاوی در اینجا موجود نیست و تعداد روانکاوان هم محدود می باشد. همچنین در انتها به ارائه راهکارهاییبرای پیشرفت روانکاوی و روانکاوان در کشور پرداخته می شود. و توصیه می شود که پژوهش ها در این حوزه گسترش یابدو مراکزی جهت آموزش رسمی روانکاوری در کشور ایجاد شود

کلیدواژه ها:

شرحی کوتاه ، نظریه روانکاوی ، فروید