مالکیت حقوقی در اموال میراث فرهنگی
محل انتشار: نخستین همایش ملی علوم اسلامی حقوق و مدیریت
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,722
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCPB01_566
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395
چکیده مقاله:
میراث فرهنگی شامل آثار باقیمانده از گذشته است که نشانگر حرکت انسان در طول تاریخ است و با شناسایی آن زمینه شناخت هویت و خط حرکت فرهنگی او میسر می گردد از این طریق زمینه های عبرت برای انسان فراهم می آید. اموال میراث بندی در یک تقسیمبندی کلی به اموال منقول و غیرمنقول مجزا می شوند. آثار منقول به آثاری گفته می شود که قابل انتقال و جابه جایی باشند مانند آثار موزه ای، یافته های باستان شناسی. آثار غیر منقول شامل : مجموعه های تاریخی، بناهای تاریخی، محوطه های باستانی، شهرهای تاریخی و تزئینات وابسته به معماری است. در خصوص مالکیت خصوصی اموال عتیقه، مادهی بیان شده که نشان دهنده حق مالکیت افرادبر اموال آثار باستانی است. ماده 4 قانون راجع به حفظ آثار ملی اختیار هر گونه تصرف را به مالک خصوصی اموال باستانی را داده است.در خصوص مالکیت اموالی که مالکیت خصوصی ندارد میراث فرهنگی قانونی که اموال فرهنگی تاریخی منقول زیرخاکی را جزء اموال عمومی و متعلق به دولتر می دانست، بر خلاف موازین شرعی شناخته و باطل شد، و اموال در متلغق به عموم مردم دانسته نه دولت.
نویسندگان
مهدی خدادادی لزرجان
کارشناس ارشد حقوق خصوصی، بازپرس دادسرای رشت
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :