پیل های سوختی الکترولیت پلیمری دما بالا : مزایا و چالش ها

پیل های سوختی پلیمری دما بالا (بالاتر از دمای120 درجه سانتی گراد) بدلیل مزایایی که نسبت به پیل های پلیمری دما پایین دارند ، اخیرا مورد توجه قرار گرفته اند . از جمله این مزایا می توان به بهبود سینتیک واکنش ، حذف سیستم های مرطوب سازی گازهای ورودی ، کاهش پیچیدگی های مدیریت آب و سیستم خنک کننده ، امکان استفاده از هیدروژن با درصد خلوص پایین و ... اشاره کرد . در این تحقیق مروری جامع بر مزایا و چالش های پیش روی پیل های سوختی پلیمری دما بالا صورت گرفته است . عمده ترین چالش پیش روی این پیل های پلیمری از نظر مواد سازنده پیل ، اعم از غشاء تبادل پروتون ، الکترودهای آندی و کاتدی و صفحات دو قطبی می باشد ، چون در دماهای بالاتر شرایط تخریب و خوردگی غشاء و الکترودها تسریع می شود ، بنابراین تحقیقات به سمت مواد جدید و یا اصلاح مواد فعلی در تهیه غشاها و الکترودهای پیل های سوختی دما بالا سوق پیدا کرده است . در این بررسی انواع غشاهای تبادل پروتون دما بالا معرفی و عملکرد در دماهای بالای مختلف مورد مقایسه قرار گرفته است . در نهایت غشاء پلیمری پلی بنزیمیدازول (PBI) بعنوان کاندیدای مناسبی برای الکترولیت پیل های سوختی دما بالا معرفی گردیده است.

کلیدواژه ها:

پیل های سوختی دما بالا ، غشاء پلیمری تبادل پروتون ، پلی بنزیمیدازول ، مجموعه الکترود - غشاء (MEA) ، نفیان